دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

ترجمه دو شعر از عزيز نسين

محمد نصرت نسين معروف به عزيز نسين در 20 دسامبر 1915 در استانبول به دنيا آمد .در زمينه طنز ،داستان كوتاه،تاتر و شعر آثار بسياري را خلق كرده است.در شاخص كتابشناسي يونسكو ،بعد از اورهان پاموك ،ياشار كمال و ناظم حكمت ،بيشترين اثر مربوط به اوست كه به زبان هاي خارجي برگردانده شده است.در ذيل ترجمه دوشعر از عزيز نسين را مي خوانيم

(1) Acının Duvarı Asılınca

Kendisi çatlamadan 
Toprağı çatlatamaz tohum
Aşmışım sınırını mutsuzluğun
Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum
Acısını artık duyamıyorum
Ki kendim öyle bir acı olmuşum
Nasıl görmezse göz kendini
Kendimi arıyor bulamıyorum

زماني كه ديوار درد برقرار مي شود

دانه تا خودش ترك نخورد
خاك را نخواهد شكافت
از مرز هاي ناراحتي گذشته ام
و از ناراحتي –اين مرز را- تمييز نمي دهم
درد را نمي شنوم
از آن روي كه خود درد شده ام
همچنان كه چشم خودش را نمي تواند ببيند
در جستجوي خودم هستم ...كه نمي يابم ام!

(2) Arkadaşım Badem Ağacı

Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış...
Açarsın çiçeklerini...
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
Bir güler yüz bir tatlı söz...
Açarım yüreğimi hemen
Yemişe durmadan çarpar seni karayel
Beni karasevda
Hem de bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Koo desinler bize şaşkın
Sonu gelmese de hiç bir aşkın
Açalım yine de çiçeklerimizi
Senden yanayım arkadaşım
Havanı bulunca aç çiçeklerini
Nasıl açıyorsam yüreğimi
Belki bu kez kış olmaz
Bakarsın sevdan düş olmaz
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
 Vur kendini sen de bu güzel havaya

دوست م درخت بادام

تو از بين درختان احمقترين
و من از بين انسان ها...
تو را آب و هوا فريب مي دهد
من را عشق ها...
به محض ديدن آب و هواي معتدل
بدون اينكه به زمستان سرد فكر كني
شكوفه هايت را مي گشايي
من هم رويايي را كه ديده ام ،تعبير به خير و خوبي مي كنم
و با يك روي خندان و گشاده و يك زبان شيرين
بي درنگ سفره ي دلم را باز مي كنم
قبل از اينكه ميوه هايت تمام شود
باد سرد شمال غربي تو را در بر مي گيرد
من را هم عشق كور(شيفتگي)
با وجود اينكه مي دانستيم اين فريب را
و براي چندمين مرتبه است كه دلبسته ايم به يك غير ممكن
اگرچه مارا نا آگاه فرض كنند
و اگر چه هيچ عشقي فرجامي ندارد
باز هم شكوفه هايمان را خواهيم گشود
من سمت تو ام(با تو ام) ،دوست من
زمانش كه رسيد شكوفه هايت را بگشا
همچنان كه من دلم را خواهم گشود
از كجا معلوم شايد اينبار زمستان نيايد
شايد هم ديدي عشق تبديل به رويا نشد
آنگونه كه من خودم را به اين عشق آخري ام سپرده ام
تو هم خودت را تسليم اين هواي خوب كن...

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/6/5 در ساعت : 13:7:16   |  تعداد مشاهده این شعر :  970

---

---