بر روی گسل بود و چو دیوار فرو ریخت 
عشق آمد و دل طرز اسفبار فرو ریخت 

تا زلزله ء عشق در این خانه بجنبید 
این خانه ء دل بر سرم آوار فرو ریخت 

تسلیم تو شد قلعه ء دل ، از چه ندانیم ؟
چنگیز صفت قلعه ء اُترار فرو ریخت 

با زمزمه ء عشق چو فریاد نمودیم 
بر دامن دل بهمن بسیار فرو ریخت 

حاصل نشد از عشق مرا جز غم بسیار 
با مخرج دل ، صورت افکار فرو ریخت 

فولاد بیامیخت به اکسیژن و در عشق 
خود کشته ء عشق آمد و زنگار فرو ریخت 

می ریخت به دامن زمین خنجرقصاب 
خونی که چو از بره ء پروار فرو ریخت 

بیمار دلم در تب ِ این عشقِ نفس گیر 
تب آمد و اشک از دل بیمار فرو ریخت