ماه و خورشید ،سراسر به تماشا آمد

گوئیا رایحه حضرت مولا آمد

آسمان فرش شد و زیر سم اسبش ریخت

عرشیان همهمه کردند که:سقا آمد !

((آب از هیبت عباسی او می لرزد ))

که چرا در پی رودی ،خود دریا آمد ؟

چشم در چشم فرات است و دلش در خیمه

یاد آن دم که رقیه به تمنا آمد

اینکه خود تشنه ولی جرعه ای از آب نخورد،

تا ابد در نظر عشق ، معما آمد!

***

دست ومشک وعلم افتاد ،ولیکن سقا

                              سربلند است در آن لحظه که زهرا(س) آمد