برای آنانی که همسرانشان در انفجار ها از دست رفته است                   

ضــجه می زد خویش را با خانمـانی سوخته
                   مـرده ، هم کاشانه و هم آشـیانی سوخته
رفــته از کـــف بــی امــان در جویبــار زندگی
                  ساکت از جاری شــدن مرد جوانی سوخته
در کــنار قـامــتی پـژمــرده با حـسی رقــیق
                   غــرق در وامــانده بودن پاســبانی سوخته
حس یک خرمن،درو ، برداشت در یک فصل سرد
                   حـاصــل یـک عـمر را بـا چـیدمانی سوخته
موج ،دریا ،غرش طــوفان و مردی بی وصــال
                   در مــــــیان زورقـــی بــا بـادبـانی سوخته
بی نصـیب از بویشی ، بی بهره از فصل بهار
                 لاله ای نشکــفته با نـام و نشــانی سوخته
میشد آن دم گم میان رشحه های بی کسی
               همسری با چشم خیس و خانمانی سوخته