*شعرهای شما همه بیت الغزل معرفت و احساس است.


سلام آقای خوش عمل
ممنونم از حضور صمیمانه ی شما /سپاس که اومدید..................

سلام بر شما تمامی قافیه ها به جز کشیدیم و چشیدیم نا درست است. پوزش می خواهم اما من در فضای شعر کلاسیک این اشتباهات را بر نمی تابم هر چقدر هم تصویر سازی ها زیبا باشد. یا حق
سلام آقای صافی ممنونم از حضور خوب شما و ممنونم که دقیق هسید اما قافیه ها کاملا درسته به غزل حافظ در زیر مراجعه کنید:
جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید
هلال عید در ابروی یار باید دید
شکسته گشت چو پشت هلال قامت من
کمان ابروی یارم چو وسمه باز کشید
مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل ببوی تو بر تن چو صبح جامه درید
بیا که با تو بگویم غم ملالت دل
چرا که بی تو ندارم مجال گفت و شنید
به لب رسید مرا جان و بر نیامد کام
به سر رسید امی و طلب به سر نرسید
زشوق روی تو حافظ نوشت حرفی چند
بخوان ز نظمش و در گوش کن چو مروارید.........درید شنیدرسید/مروارید و الی ...ابیات و قافیه بسیارست
-----------------------------
ویا در رباعی امام خمینی (ره)
با چشم منی جمال او نتوان دید
با گوش تو ئی نغمه ی او کس نشنید

این ما و توئی مایه ی کوری و کری است
این بت بشکن تا شودت دوست پدید.......قافیه های دیدشنید پدید

--------------
ویا در غزلی از عطار نیشابوری
واقعه ی عشق را نیست نشانی پدید
واقعه ای مشکل است بسته دری بی کلید
تا بنبینی جمال عشق نگیرد کمال
تا شنوی حسب حال راست بباید شنید
درد نگر رنج بین کانچه هکی جسته ام
راست که بنمود روی عمر به پایان رسید که غزل بلند است .....و الی....................

و یا در غزلی از وحشی بافقی
دل پر حسرت از کوی تو بر گردیدم و رفتم
نشد پابوس روزی آستان بوسیدم و رفتم
زگرد راه خود را بر سر کوی تو افکندم
رح پر گرد بر خاک درت مالیدم و رفتم
اگر منزل به منزل چون جرس نالم عجب نبود
که آواز درایی از درت نشنیدم و رفتم
میسر چون نشد
وحشی که بینم خلوت وصلش
به حسرت بر در و دیوار کویش دیدم و رفتم .........کل غزل را خودتان بخوانید
اتفاقا غزل زیبایی از رهبر معظم انقلاب جناب آقای آیت ا... خامنه ای در صدر همین صفحه با همین قافیه ها هست لطفا مطالعه کنید

امیدوارم در عروض و قافیه اطلاعاتتان همیشه دقیق باشد
البته من یاغی تر در این گونه مسائلم...........
ولی رعایت هم میکنم البته به اجبار ِ قانون کهن ادبیات پارسی ........

سلام خانم بهرامچی
ما زمستان زده گان در شب ِ جغرافی ِ خود

نقشه ی برف کشیدیم ........پرستو پر زد



حسرت ِ واژه ی پرواز به دلهامان ماند

یک وجب هم نپریدیم ......پرستو پر زد

باز هم غزلی خوب با ردیفی زیبا و تصاویری رؤیایی از شما خواندم. در دو بیت از زمستان زده و زمستان زده گان استفاده کرده اید با وسعت واژگانی که از شما سراغ دارم دلیل خاصی داشته است ؟

سلام آقای پور کریمی
ممنونم از اینکه خوندید سپاسگزارم از حضور خوبتون/بله منظورم آدمهای قرن حاضره که قرن هاست در فصل سرد و یخ بندان مانده اند و به بهار نمی رسند تا پرستو بزگرده انسانهایی که مهربونی و صمیمیت را به دست فراموشی سپرده اند و قلبشون در جغرافیایی از جنس یخ و برف زندانیه...................