دل ناله دارد، ناله از جان تا محرم می رسد
با ناله غم دارد فراوان تا محرم می رسد

تا گریه ، آهِ سینه ء جانسوز ما را مرهم است
مرهم گذار ای دل به چشمان تا محرم می رسد

آن خنجر دشمن گلوی آیه ها را پاره کرد
دل می شود آشوبِ طوفان تا محرم می رسد

این روزها با بغض و با آلام و غم ، دل همدم است
همراه با مرثیه خوانان تا محرم می رسد

ای مردمان ما چشم ها با خون حجامت می کنیم
در سوگ قربانیِ قرآن تا محرم می رسد

در سینه ء پرخون ما تصویر غم آکنده است
چون کلبه ء آن پیر کنعان تا محرم می رسد

این سینه از یک کهنه دردی آشنا ای شیعان
آتش گرفت از خون و عصیان تا محرم می رسد

تنها نه در این سینه آشوب است و شور و انقلاب
با ما بسی دلها پریشان تا محرم می رسد

حتی شبی این آسمان دیدم که با نجوا گریست
از ناله ء دلهای مستان تا محرم می رسد

یاللعجب دل از شگفتی های آن درمانده است
چون می تپد دل نابسامان تا محرم می رسد