سلام بانو کیخای گرامی
ابتدا از آشنایی با شما بسیار خرسندم و ممنونم که سروده ی سپید بنده را ملاحظه کرده و اظهار نظر فرمودید
و اما درباره ی شعر کوتاه و زیبای شما
/ آهسته بر همشان می زنی / که هم برای «دستانت » متصور است و هم برای «پلکهایت» به نظرم خیلی هنرمندانه و شاعرانه است
به نوعی معماری با شکوه در آفرینش یک قطعه ی کوتاه ادبی که خواننده را وا می دارد یکبار دیگر شعر را از پایین به بالا بخواند و این به خاطر حذف ارتباط عمودی در شعر است که پله پله اتفاق می افتد
1-
بوی باران می دهد
دستانت
وقتی
آهسته برهمشان می زنی
پلک هایت را...
2-
پلک هایت را...
آهسته برهمشان می زنی
وقتی
دستانت
بوی باران می هد
و این یعنی درک بالایی از شعر و هنر والایی در شاعرانگی
برای شما آرزوی توفیق روز افزون دارم