سحرگاهان دلم می خواست مشتاقانه برخیزم
ولی افسوس در این وقت خوش از خواب لبریزم
نسیم نیمه شب رویاند از دل غنچه ها گویا
بهار آید دریغا صد دریغا برگ پاییزم
دعا کردم چنان باشم که از خوف خدا هرشب
 زبانم ذکر او گوید و از غفلت بپرهیزم
نمی دانم دعایم کی، کجا مقبول خواهد شد
که هر شب گوییا بر دیده گانم سنگ آویزم
نشسته روی پلکانم تن سنگین اهریمن
خدایا قوتی ده تا که از ابلیس بگریزم
شکوفا می کند دل را مناجات شبانگاهی
خدارحمی،ز دل امواج ظلمت رابرون ریزم
بحق فاتح خیبر مرا امشب چنانم کن
بگویم یا علی مولا و چون صیدی زجا خیزم