برای سربازان وطنم که اهریمنان آنها را ربودند 

ربـود دسـت حـرامی تـو را ز خانه برادر
زگریه خون شده چشمم به این بهانه برادر
 
دوباره رد شـده از حـد و مرز، پای شقاوت
شـــغال گونــه ... عبـوری مُـزوّرانه برادر
 
  دوبـاره حرمـله فکرِ شکار شیـرِجـوان است   
دوبـاره عقــده گشـــایی محقـرانه ...برادر
 
درفش کاوه به دوشت که دیده بان بهشتی
و مـار ِخُدعه ی دشمن به روی شانه برادر
 
بـرای حـفظ کیـانت چه عاشــقانه گذشتی
زجـان و خُدعه شـکستی دلاورانــه بــرادر
 
بخـوان غریبِ مهـاجـراگـر چه تیغ تغافل
بریـــده حـنـجره ات را سـتمگـرانه برادر
 
خبــر نیـامد و دردی نشــسته بـردل تنگم
  بــگو چگــونه بگیـرم تـو را نشــانه برادر ؟