اي نفس؛ اورامان تويي سوداي بي سامان تويي

وقتست از خود بگذري هم وحي هم عصيان تويي

درود...












سلام استاد و سپاس

سلام راشین جان
خیلی کم پیدا شدی .. جدیدا میای فقط یه شعر میذاری و میری
یه نیم نگاهی ام به شعرای ما بندازی بد نیستااااااا
نمیگی ما هم به نظرات و راهنماییهای تو نیاز داریم؟

شوخی کردم عزیزم
احساست رو همیشه دوست دارم دوستم
هرجا هستی شاد باشی و سربلند و سلامت





سلام بانوي مهربان شعر
آخر من ناوارد در بين اينهمه استاد چه حرفي براي گفتن مي توانم داشته باشم؟ :-)
ممنون از مهر بي شائبه و ارزشمندتان استاد

با سلام



این شعر زیبا در قالب غزل جلوه ی بیشتری می یافت. اشاراتش بسیار به عمق شعر افزوده است .









سلام
ممنون از نظر
بله خودم هم چنين حسي را داشتم ولي خب چه مي شود كرد؟! دل خود شعر بر اين بود كه مثنوي باشد نه غزل