حتی بهانه ای که ببارم نداشتم
حتی دلی که دل بسپارم نداشتم
 
گفتم که با قمار به چنگت بیاورم
روی دل تو جان بگذارم ، نداشتم
 
عشق آمد و ربود دلم را که فرصتی
تا پاسبان بر او بگمارم نداشتم
 
عشقی که داشتم به تو هر روز قد کشید
عقلی که هیچ وقت ندارم ، نداشتم
 
یک روز ِ خوش از آن همه روزی که شب شدند
- بگذار باز هم بشمارم - نداشتم
 
از تو برای دلخوشی ِ روزگار خود
یک جُو محبتی که بکارم نداشتم
 
تاریخ را به شیوه ی فرهاد ، روی کوه
با تیشه خواستم بنگارم ،نداشتم
 
می خواستم بمیرم و راحت شوم ولی
شعری برای سنگ مزارم نداشتم
 

محمدرضا سلیمی
http://chardivarieejbari.blogfa.com