با تشکر از تمام دوستانی که در نوشته قبلی  با راهنمایی های خوبشان باعث تکمیل این شعر شدند و به امید نقد و راهنمایی همه ی عزیزان  و اساتید ارجمند.

سلام زینب کبری ،سلام دخت امامت
سلام اسوه ی ایمان،جهاد،صبر،شهامت
تو در حیات مطهر چه رنجها که ندیدی
نخست داغ پیمبرو بعد غصه ی مامت
و بعد غصب خلافت و بی پناهی بابت
سپس شهادت حیدر به تیغ تیز لئامت
تو شاهد حسن و صلح انقلابی اویی
ز داغ قتل برادر،شرنگ  ریخت به کامت        
سپس خلافت بوزینه باز کافر بی دین
اساس دین خدا را ببرد سوی وخامت
گرفت بیعت با زور و زر زجمله حریفان
بجز حسین(ع) که خود داشت از خدای زعامت
مدینه را به سوی مکه ترک کرد که شاید
کنارخانه ی رحمان کند به صلح اقامت
چو دید نیست امان در کنار خانه رحمان
به کوفه گشت روان چون رسیده بود علامت
هزار نامه ی دعوت هزار جان به فدایت
قبول اگر نکنی ،کار ما به روزقیامت
 در این سفر همه جا یار و در کنار حسینی
عزیز قافله هستی به افتخار و فخامت
به دشت کرب وبلا حر گرفت راه شما را              
رسید لشکر دشمن  و جنگ شد به تمامت
به جنگ روی نهادند تا به فیض شهادت
رسند جمله ی یاران با وفای امامت
رسید لحظه ی آخر حسین ماند و لعینان
بگفت خواهر من با تو باد صبر و سلامت
شهید می شوم اکنون تویی وخیل اسیران
پیام ما برسان در مسیر کوفه و شامت
پیام خون شهیدان به روزگار رساندی
شکست هیمنه ی دشمن از شکوه کلامت
یزید خوار شد از خطبه های حیدری تو
تو را  فزود زمان، افتخار و جاه و کرامت
گذشت عمرتو با غم ولی هماره چو شیران
دفاع کرده ای و در امان شدست  کنامت
به شام دفن شدی تا اگر که باز یزیدی
نمود حمله به اسلام برکشی قد و قامت
 تو شمع جمع جهادی و جمع گرد حریمت
هزار گرد دلاور مرید راه و مرامت
برای حفظ حریمت شبابِ چون عباس
ستاده بر حرمت بهر حفظ راه و قیامت
تو ناخدای نجات ازبرای کشور شامی
به دشمنت نرسد جز شکست و ننگ وندامت