زیر این بلندِ نیلگون.

با نسیم یاد تو          هفت آسمان معطّر است

واژه واژه شعر من     با خیال روی تو

سر خوش از عبیر وعنبر است

در هوای کوی تو      

هفت روز هفته را به هفت شهر عشق فکر می کنم

میرسد بهار وباغ       سرگذشتِ عشق من عوض نمی شود

   شرح اشتیاق من شنیدنی است

شهره در میان هفت کشور است

خوانده ام به جستجوی تو    هرکجا به دفتری فسانه ایست

هرچه گفتگوی دلفریب

هر کجا که دلنشین ترانه ایست

هفت سین گشوده اند وباز      تازه میشود دوباره آرزوی من

هفت سین من ولی،    هفت سین دیگر است:

سیم ساقِ لاله روی ِمشک موی

سیبِ سرخ عشق

سوسن سپید ِسرزمینِ صبح

ساده ی همیشه سر بلند

سدره ی بهشتِ حُسن

سروِ گلشنِ مراد

ساقی سبو به دوش    می فروش خیلِ می پرست.

هفت سین من تویی    بی بهار ِتو ،خزان وگل یکی است

رخ نما که بشکفد بهشتِ عشق

من کویر خاطرم مکدّر است