سلام علیکم
خواهرگرامی
بااینکه خود از سادات هستید، آیا این گونه شعر ضعیف در حد و شان و شکوه امامت است؟!
با مدارک فوق العاده تحصیلی و جایگاه ادبی این درست است که درباره دهمین امام تشیع یک تراژدی- رومانتیک در ده بیت بسازید و نامش را شعرآیینی بگذارید؟!
شعرآیینی باید بعد از یک دهه "عرصه سازی" و "میدان تازی" به قدرتی باید رسیده باشد که "نقدناپذیر" باشد.
امروز اشعاری که شاعران برای مقام حقوقی معلم سروده بودند، به مراتب قوی تر از این غزل بود!
آنگاه شما برای مقام حقیقی دهمین امام شیعیان(ع) این کلمات دم دستی را به عنوان مدح سروده و نام "شعرآیینی" برآن نهاده اید!
**
در کوچه‌ها، پای برهنه، سیدِ شهر...
اینجا مگر شام است؟ ای مردم! چه کردید؟
**
البته و صد البته که :والله اعلم بصواب

درود حضرت شاعر
-------------
خیلی زیباست
شاعر این شعر باید چون شمائی باشد
سر بلند باشید

لحظه هایتان شاعرانه باد

درود.کار یک دست نبود. بعضی مصراع ها زیبا بود. مثلا پاک و معصوم می تواند حشو باشد. چون به یک معنی اند.

درود و سلام بر شما

زیباست:

می‌شد پدر را مو به مو در این پسر دید