به استاد عزيزم ، ( شادروان محمّدرضا خان محمّدي ) ،
كه شور « شعــر و شعــور » را
در نهــــاد من ، نهاد
در اوجِ شــور و همــهمه ي بي حــدِ كــلاس ،
« از در ، درآمديّ و من از خـود ، به در شدم » 1
بـرخــاستــم ، مقــابــلِ يـك اوجِ با شــــكوه
از قــامت و حــــدود خــودم ، بيـش تر شدم .
یك مـــاهِ مهــر بود و تـــو ؛ يك مـاهِ مهربان ،
در فصـــل زرد ، حـرف و حديثـت ، بهـــار بود
تا « راستـــي » جـــوانه زنـــد از درون مـــا ،
تا بشـكفيـــم ؛ قـلــب تو ، در گيــر و دار بود .
زنــگِ « حســـاب » بود و كتــابي پر از ســؤال
گفتـي جــوابِ پرســشِ خوبِ « ســـروش » را
تكليف : مشقِ « مردي » و « ايمان » ؛ و مسئله :
پيــــدا كنيــد ميثــــم خرمـــا فــــروش را .
*********
حــالا تـو رفتـــه ايّ و كلاســي شلـــــــوغ را
با شعــــرهاي ســـاخته ، تنهــــا گذاشتــــي
با مـــن ، معلّمـــي كه ادب درس مي دهـــد ،
با مـــن ، « مجيــد آختــه » ، تنهـا گذاشتي .
حـالا تــــو رفتــه ايّ و كتــابي پر از ســـؤال:
« دستــور عشـق » 2 ، فاعل و مفعول، فعل و بُن
پيـچيـده در فضـاي كـلاسـم ، طنيــن شعــر :
« مفعـــولُ فاعـــلاتُ مفاعيــــلُ فاعلـــن » .
رفتـــيّ و در ادامه ي تــــو ، گــام مي زنــم
هرچنـد قـــد كشيــدم و هِـي سبـــزتر شدم ،
آن لحظــه ي عــــروج تــو ، امّــا هـزار بـار ـ
ـ« گـويي كـزين جهان ، به جهان دگر شدم » 3.
***********
انديشــه ام ، به وسعـــتِ وصفـــت نمي رسد !
مجید آخته – 5/2/1393 – مشهد
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1- شيخ شيراز، سعدي ( عليه الرّحمه )
2- « دستور زبان عشق » ، نام كتابي سروده ي شادروان « قيصر امين پور »
3- شيخ شيراز، سعدي ( عليه الرّحمه )