رباعىيات

تو ماهى و من بخت سياهى, گاهى
در عشق چنان غرق گناهى, گاهى
اى دختر آسمانى از عمق وجود...
در چشم تو جاريست نگاهى, گاهى

 
بايد به صداى پنجره گوش كنيم
غم هاى زمانه را فراموش كنيم
دنيا به كسى وفا ندارد دلبر
انگور زپيمانه بيا نوش كنيم

 
بگذار كه  با مهر و صفا هست شويم
با جام شراب و عشق يكدست شويم
تا خاك در آغوش نگيرد ما را
 در عالم لعنتى كمى مست شويم

 
بايد كه شبى, رود به دريا برسيم
يا مثل سرك در دل صحرا برسيم
روزى كه بميريم چنان ,بعداز مرگ
درعالم نيستى به پيدا برسيم

يك جام پر از شراب باشى خوب است
در سينه ام أفتاب باشى خوب است
در دفتر قلبِ پاره و زخمى من
مجموعه اى شعر ناب باشى خوب است

 ب خود امان