سلام
.
.
.
کریم اهلبیت


ای سومین شراره ی عالمتاب،خورشیدِ بی امانِ جهان گستر

ای مانده در کرامتِ دستانت، دستانِ پر سخاوت پیغمبر

سبط نبی وآل رسول الله،نوردوچشمِ حیدری وزهرا

مثل پدر سلاله ی پاکی ها،از نسل آب و آینه وکوثر

آری تو راخدا به علی بخشید در سایه سارِ یک شب نورانی

تا بی رقیب باشی ومیدان دار در روزهای سخت ملال آور

تو با سکوت، راه بزرگی را هموارکرده ای ونمی دانند

چشمانِ در ضِلالت شب مانده ،دستانِ در سیاهی وخاکستر

آری سکوت وصلح ِ تو ،خود،جنگ است، جنگی علیه هر چه پلیدیها

صُلحَت زمینه سازِ قیامی سرخ، راهت ادامه ی سفری بهتر

آقا شبیه مادر خود مظلوم در صحن بی ضریح وحرم خاکی،

بی  بارگاه وگنبد وگلدسته، بی آستان وآیینه ومعجر

آرامبخش ِ هرچه دل و دینی ، دلهای دردمند به غم مانده

در قلبهای پاک ضریح توست، در سینه های روشنِ دین باور
 
این روزها عزیز ِ دل زهرا حال وهوای شیعه دگرگون است

خون است وظلم آنچه عیان کردند گرگان زخمی جمل وخیبر