برای کریمی که سعادت پابوسی اش نصیبم شد
به مناسبت میلاد مبارکش

دامن ستاره غرق ِ
یه طلوع بی نظیره
عکس این دقیقه ها رو
بگید آسمون بگیره
 
ماه و خورشید و ستاره
توی آغوش زمینن
خیلیا آرزو دارن
این دقایقو ببینن
 
ریسه می کشن ملائک
همه ی مدینه ها رو
می نویسن روی گل ها
آیه های «هل اتی» رو
 
از همین فاصله ی دور
دل مشهدم اسیره
انگاری می دونه یک روز
خورشیدُ بغل می گیره
 
حک شده اسم قشنگت
رو پر و بال فرشته
همه جا پیچیده عطری
که می دونم از بهشته
 
وسعت نگاه عشقو
جاده ها نمی شناسن
که فقط دچار عشقو
لحظه های بی حواسن
 
پرم از پنجره هایی
که با عشقت باز می شن
که با یک گوشه ی چشمت
دوباره آغاز می شن
 
صدای معجزه داره
میاد از نقاره ها ت ُ
همه جا پیچیده عطر ِ
قمصریّ نفساتُ
 
می کشم دست دعامو
به ضریح آسمونت
ابر چشمامو میارم
به شب رنگین کمونت
 
دست خالی برنگردون
قاصدک های نگامو
بشنو التماس بغضو
نگرانی صدامو
 
شوق دیدار شما هم
کمتر از حجّ و منا نیست
کی میگه شما غریبی
غریب اینقد آشنا نیست