بسم الله
رزق شب تاسوعا

علقمه هرگز به چشم مست من دریا نشد
موج دریا در نگاه تشنه ام زیبا نشد

من علمدارم،به دوشم پرچم سرخ حسین^(ع)
پرچم او جز به دوش اهل دل برپا نشد

هر که عاشق تر شود تیر بلایش میزنند
خوب شد چشم من از این قصه مستثنی نشد

تا که چشمم بود کس تیری به مشک من نزد
بیشتر از این دگر تیری به چشمم جا نشد

نور از رگهای دستم میچکد از جان خون
هیچ دستی چون ید بیضایی سقا نشد

فکر کردم دست دادم،آب دارم،ای دریغ
خواستم تا ساقی طفلان شوم اما... نشد

ناگهان تیری به مشکم خورد،قلبم سوخت، آه
هیچکس مثل ابوفاضل چنین تنها نشد

تیر بر چشم و علم بر دوش و مشکی پاره تر
خواستم تا تیر از چشمم کشم با پا نشد

مثل بابایم علی شق القمر کردم ولی
هیچ کس مانند من در خون خود زیبا نشد

رد بازوی به خون آغشته ام باشد دلیل
ساقی عطشان چرا ایندفعه از جا پا نشد

با علی اکبر تمام قلب مولا پر کشید
قامتش اما کنار نعش اکبر تا نشد

مانده در راه گلویم بغض چندین ساله ای
عقده های کوچه در کرب و بلا هم وا نشد

زاده ی ام البنینم او مرا کرده دعا
صد دعایش یک دعای مادرت زهرا^(س) نشد
ح.م

ویرایش نشده است

التماس دعا

یا علی مددی...