وقتی تمام سهمم از آسمان قفس بود
دیدی چگونه بالم در پشت میله فرسود؟!!
اینجاکسی به جز تو درد مرا نفهمید
اینجا کسی به جز من بر رنج تو نیفزود!
عمری به باد دادم خاکستر تنم را
شاید که پر بگیرم از کوچه های مسدود
دیدم غریبه هایی خورشید را شکستند
گم شد تمام چشمم در آسمانی از دود
**
وقتی اسیر هستی وقتی اسیر هستم
در پشت میله ها هم باید به فکر هم بود.
تاریخ ارسال :
1393/9/23 در ساعت : 15:7:19
| تعداد مشاهده این شعر :
889
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.