6    رباعی  برای  قحطی زدگان  سوما لی

1

از خویش  نشان   بده    سبکبالی  را

دور از  دل  خود ساز  تو بی حالی  را

ای آبی  احساس در این  قحطی عشق

دریاب  به  مهر طفل  سومالی  را                     

2

از حنجره ی  زخمی  ما یاد  کنید

در گوش  کر زمانه  فریاد  کنید

ای فاتح لحظه های  نورانی  عشق

با خوشه ای از محبتّم  شاد  کنید 

3

یک  لحظه  به سوز و آه  اندیشید ی

معراج   نگاه   خیس  ما  را دید ی

این جا که  پر از  تشنگی و  گرسنگی ست 

یک جر عه ای از درد  مرا  نوشید ی

4 

غم  ناله ی درد  را شنید ی هر گز؟

در  سفره ی ما طعام  دیدی هر گز؟

یک بار هم  از در یچه ی  خانه ی دل

 آهی  زسر  درد کشیدی  کشیدی  هر گز؟

5

ای  هم نفس  عشق  مرا یاری  کن

افتاده ام  از پا تو  بیا  کاری   کن

یک  جرعه  ای از طراوت  باغ  بهار

بر شاخه  خشکید ه ی  ما جاری کن

6

از  بی  پر وبالی  دل من  می  سوزد 

از  قحط  زلا لی  دل  من  می  سوزد

شر حی ست  دگر گونه  در این  اوج  عطش

بر حا ل سومالی   دل  من  می  سوزد

                                  سروده  ناصر عرفانیان