"با قارقار هاي غم انگيز مي پرند
از دست سنگ سار اهالي كلاغ ها"
سلام بر شما
همواره پیروز باشید.
یاعلی(ع)

سلام استاد عزیز
سروده بسیار زیبایی در محضرتان خواندم .
حکایت کلاغها غم انگیز است . کسی آنها را دوست ندارد. اما ...
راستش را بخواهید تازگیها یکی دو ماهیست تصمیم گرفته ام هر روز صبحانه را در محل کارم بخورم .
خرده نانهای باقیمانده را جلوی بالکن پنجره می ریختم و چند دقیقه بعد می دیدم گنجشکها هجوم می آورند و همه خرده نانها را می خورند. طوری که حتی ذره ای باقی نمی ماند.
هر روز این کار را تکرار کردم. چند روز بعد سرو کله کلاغی هم پیدا شد . سرو صدا میکرد و گنجشکها را فرار ی میداد تا خودش خرده نانها را بخورد. بخاطر گنجشکها مجبور شدم کلاغ را کیش بدهم تا آنها راحت تر بخورند.
اما یکبار که کلاغ مشغول خوردن بود دقیق نگاهش کردم. زخم بزرگی روی سمت چپ صورتش بود .هر تکه نانی که برمیداشت با وحشت به پنجره خیره میشد که مبادا من دعوایش کنم.... دلم به حالش سوخت .... به زخمش ... به ترس بی پایانش و ...

سلام ها

درود بر اندیشه تان جناب عصمتی گرامی

قلمتان جاودان
احساستان در امان باد

سلام و عرض ادب جناب عصمتي عزيز
درود بر شما
شاعر بمانيد و برقرار

سلام ها

درود بر اندیشه تان جناب عصمتی گرامی

قلمتان جاودان
احساستان در امان باد

درود بر هم ولایتی واین شعر های قشنگ!

سلام
درود بر شما
انگار هيچگاه به منزل نمي رسند
در قصّه هاي گُنگ و خيالي كلاغ ها