/ذوق گناه ناکرده / حلقه ی وصل امروز است با دیروزِ دوست داشتنی و فردای آمدنی مثل کسی که دوست دارد کودک درونش در کهنسالی دوباره به بازیگوشی مرتکب شود تا حس کند تمام نشدنی است ...
تشبیه زندگی به رقص کوتاهی بین دو سجده گویای ارتباط همیشگی زندگی / در تمام ابعادش / با عبادت است و تعریف ظریفی از یک / عصیان زیبا / که ناف بنی بشر را با آن بریده اند - و مگر نه این است که انسان با نافرمانی کوچکی که بر گرفته از اختیارش بود از بهشت رانده شد و خدا وقتی به خود آفرین گفت که چنین موجودی را آفرید ؟- و وقتی فرشتگان به خداوند گفتند: خداوندا آیا خلیفه‌ای را از جنس مفسدان و خون ریزان بر میگزینی؟ آن حجت را از بین ما قرار بده.
خداوند در جواب گفت: من می‌دانم چیزی را که شما نمی‌دانید،
و چه زیبا مراحل سلوک به نردبانی تشبیه شده است که در همان سفر اول از اسفار اربعه یعنی سیر الی الخلق من الحق خوف و رجا مشهود است ؛ خوف از افتادن و امید به بالا رفتن ...
ایهام زیبای / حد / در مست بی حد و حد لازم بر مرتکب مستی و واج آرایی زیبای مصرع بعدی / تاک سیه مست تسبیح در دست روی حرف / س / از دوست داشتنی های دیگر این غزل زیباست
در بیت بعد شاعر هوشمندانه همه ی گفته های خود از منظر مخاطب ( از لاف انگاشتن تا اعتراف خواندن ) را محصول کهنه کار بودن خود معرفی می کند ( تجربه ای که می داند چه می گوید و چرا ؟ ) و هنرمندانه از واژه ی/ کهنه کار/ استفاده ی دیگری می کند برای ارتباط با بیت بعدی که با / وزن قدیمی و الفظ کهنه / شروع می شود و بسیار استادانه مطلب را جمع کرده و در مقطع یکبار دیگر کل شعر را معرفی می کند/ ویژگی های وزن و الفاظ و مضمون / و به مخاطب می گوید که از ویژگی های شعرش با خبر است و اتفاقاً این یک نو آوری تمام معیار است

از اتفاقات مبارک این روزهای سایت پر کاری نسبی استاد ضیایی عزیز است به شاعر ارجمند این اثر ارزشمند تبریک می گویم

سلام استاد عزیز

شعرتان که فوق العاده است ....

در صفحه ی نقد فراموش کردم سالروز میلادتون رو تبریک بگم ... از این فرصت استفاده می کنم

تولدتون مبارک

درودشاعرگرامی
عارفانه ی زیباییست

سلام برشاعرموج ها ودرنگ ها
حس وحال متفاوت ومتموج شعرهایت راخیلی دوست دارم.
دست مریزاد.

افرین
کار زیبایی خواندم شاعر