عوامل موفقیت در یک غزل موارد متعددی است که اگر این عوامل در کنارهم قرار گیرند غزلی ماندگار ودلنشین شکل می گیرد..فاکتورهایی از قبیل وزن عروضی مناسب،زبان روان وتاثیر گذار وعناص تصویرساز،آرایه هایی که به خیال می انجامد ومانند اینها.در غزل پیش رو انتخاب مناسب وزن که بامحتوا وپیام شعر هماهنگ است اولین قدم برای تاثیر گذاری بر ذهن مخاطب را به خوبی برداشته است ریتم تند غزل با مخاطب قراردادن عشق وتشخصی که به عشق داده شده است مخاطب را به شنیدن یک گفتگو بین شاعر وعشق دعوت می کند.اما درست در شروع کار اختلاطی ناخواسته به وجود می آید وعشق با معشوق یکی می شود ومصراع های بعدی اگر چه به مدد ردیف ای عشق خودش را به مصراع اول وصل می کند وبه عشق ارجاع می دهد اما دیگر گویی مخاطب عشق نیست.الله اکبر از این مو صحبت از معشوق است که غوغا به پا کرده است واین دوگانگی وایجاد دوشخصیت جدا از هم کار را برای شاعر سخت کرده است. تا جایی که در مصراع دوم بیت دوم کار انچنانی کن ای عشق چندان ارتباط معنایی با اول مصراع پیدا نمی کند.ئر مصراع سوم پیشنهاد میکنم واو عطف را از بین مو والله اکبر برداشته شود تا سطر روان تر خوانده شود اگر چه در هر دو صورت مصراع درست است . در بیت بعد شاعر باز هم عشق را مخاطب قرار داده است اما در مصراع اول عشق را گناهی می نامد که تنها راه مانده برای شاعر است ودر عین حال همان راه یا گناه را چگونه برای خود عشق پیشکش می اورد؟به نظر من اختلال معنایی وبه هم ریختگی در این بیت به وجود امده است که حاصل تزاحم تصویر های خیالی در ذهن شاعر بوده است وبه سرانجامی نرسیده.در بیت بعد نظر دوست منتقد را تایید می کنم که بهتر است به جای چوپان از اهو استفاده شود. به نظر میرسد شاعر در ارتباط مصراع های اول با دوم گاهی چندان حوصله به خرج نداده است چرا که اکثر مصراع های اول مصراع های درخشان وزیبایی هستند ولی در ادامه در پایان بیت افت کرده اند به عنوان مثال در بیت آخر مصراع: در عشق اگر جان پناهی ست درمان عاشق نگاهی ست مصراع موفقی است اما در ادامه فقط بوسیله مصراع آخر به یک بیت تبدیل شده است وانرژی وقابلیت خاصی به مصراع اضافه نشده است.از حوصله وتحمل شاعر گرانقدر ممنونم.یاحق

درود و عرض ادب
غزل فوق العاده زیبایی است
تنها در مصراع :
چوپان گم گشته ات را قدری شبانی کن ای عشق
به نظر من جسارتن اگر بجای چوپان آهو بگذارید شاید تناسب مفهومی بیشتری ایجاد بشه
با آـن نگاه پریشان گوهر فشانی کن ای عشق
انسجام واژگان در خلق تصاویر متعدد و طولی قابل ستایش است ، هرچند در استحکام زنجیره ی معنایی همچنان به نگاه شاعر نیازمند است .
تلمیح تان به یعقوب نبی از حالت کلیشه ای به انتزاع کشیده شده که لازمه ی تخیل است یعقوب دل استعاره ی مکنیه ی زیبایی است که نشانگر نگاه زیبای شما در سخنوری عالمانه است .
تصویر سازی ها اگرچه محسوس و قابل درکند اما همین که چاشنی خیال را پذیرفته اند بواسطه ای به عرفان نظری ختم می شود . کاری که در اشعار حضرت لسان الغیب بارها تکرار شده است . من بعنوان یک مخاطب شعرتان را نیاز احساسا ت خسته ی امروز می بینم که به منصه ی مرهم می تواند روح را بنوازد . تطویل در گفتارم را ببخشید
آفرین و احسنت
قطعن جسارت شاگردتان را به بزرگواری خواهید بخشید

سلام و عرض ادب بزرگوار
درود بر شما