(1)

با عصا بلبل‌زبانيهاست؛

قاصد مرگ است، اما باز مي‌گويد:

زندگی اينجاست يا اينجاست يا اينجاست....

(2)

بگذار تا مردابها در خود بميرند؛

ای كاش - باران! -

بي‌آبرويان آبرويت را نگيرند!

(3)

شهر من زير خروارها دود، مرده‌ست؛

روی اين قبر

گريه كن! - ابر! -

(4)

خنده‌های زهری و

بوسه‌های خنجری...؛

وای از اين برادری!

(5)

راست گفتند: مثل بلوری؛

دوستت دارم اما،

پيش من هاله در هاله نوری.

(6)

ماهی كنار  ِ تُنگ:

او بی‌قرار ِ آب،

من بی‌قرار  ِ تُنگ.

پ.ن 1: شماره 1 نقيضه‌ای‌ست برای اين بيت معروف بيدل:

به انگشت عصا هر دم اشارت می‌كند پيری

كه مرگ اينجاست يا اينجاست يا اينجاست يا اينجا