مرا غزل به تماشای باغ می خواند

خوشم که بخت من امروز تخت می راند

کدام حادثه بهتر زعشق جان بخش است

کدام مرده به فرهاد قصه می ماند

چه اتفاق قشنگی که حافظ شیراز

نماز بر سر دل های مرده می خواند

کنایتی ست که شیرین قصه ی فرهاد

به مرگ خسرو پرویز دست افشاند

دلیل شهرت یوسف غم زلیخا بود

که روی خوب برای کسی نمی ماند

غم ندیدن لیلی اگرچه جانکاه است

ولی دمی ست که مجنون قصه می داند