موشـــــت افتـــــد گـــــر در انبـــان بیشتر

اوفتـــــد  کیکـــــت  به تنـــــبان بـــــیشتر

نانـــــت  ارزش  دارد  از جـــــانت فزون

می کـَنـــــی چـــــون بهــر نان جان بیشتر

ما نـــــه نان داریـــــم و نـــــه انبان ولی

تـــــو هـــــم ایـــــن داری و هم آن بیشتر

هـــــر زمان خـــــواهی کـه باشد پولت از

ریـــــگ  صـــــحرا  و  بیـــــابان  بیشتر

بخـــــت و اقبـــــالت بلنـــــد آمــد چراک ؟

گوهـــــرت می جوشـــــد از کــــان بیشتر

پول غـــــولی هســـــت و مــا بسم اللّهیم

تو بـــــه دســـــت آریـــــش آســان بیشتر

ادکـــــلن را دوســـــت داری دیــــــده ایـم

از گــــــلاب نـــــاب کـاشـــــان بـــــــیشتر

هـــــمّ و غمّــــت نیست هرگز جـز از این

ثروتـــــت  گـــــردد  فـــــراوان  بیــشــتر

هر کجا باشـــــد لـَشی ، بی شــک تـوئی

از سگی  هـــــم  دمب جنـــــبان بــیــشتر

دوســـت داری بشکـــــنی هر دم رکــورد

در خـــریـــــد  مِلـــــک  ارزان  بیـــــشتر

خـــر اگــــــــــر پالان نـــــو دارد تـــــو را

{It’s important you have one}بیشتر

گـــــر نبـــاشــــــد از خـــــــــری ممتــــــاز اسب

زیـــن  نمی ارزد  ز پــــــالان  بیـــــــــــــشـــــتر

مــــا نمـــــی دانیم « وان » اصــــــلا که چیست

 {Ther’s in your bath 2}«وان» بیشتر

رَم کـــــــــــند گـــــــــــــرگ از ســــگان گلّـه ات

وز خـــــودت بـدبخــــــــت چــــــــــــوپان بیشتر

وای اگــــــــر گـــــــــــــرگـــــــی زنــد بر گلّه ات

می دری از ســـــگ گــــــریبــــــان بیشتــــــر!!!

خنـــــده مـــــی گیـــــرد مــــــرا ، در اجتــــــماع

طـــــعمه مــــــی جـــــوئـــــی ز گـــــرگان بیشتر

ذوق  داری  که  در انــــــــــــبان  تـــــــو هسـت

آرد  گنــــــــــدم  پنـــــــــــچ  قپـــــــــّان  بیـشتر

مرســــــــــــدس بنـــــــــــــزی کـه داری زیــر پا

ارزد از پنجـــــــــــــــاه پیــــــــــــــــکان بیشــتر

سیســــــــــمونی هـــــــــــای نوزاد تــــو هســت

ارزشـــــــــش از مِـــــــــــــلک تهــــران بیشــتر

شورت کشبــــــــــــــــــافی کــــه داری تو بــه پا

قیمتــــــــــــــش یکصـــــــــــــــد برلــیـان بیشتر

هســــــــــــت در زعــــــــــــــم تو بــی تردیــد از

ارزش مُلـــــــــــــــــک سلیـــــــــــــــمان بیشــتر

وز خــــــــــــــراج چیــــن و ماچین هند و روم

 وز خــــــــــــــراج کــــــــــــــل کیــــهان بیشتر

شادمــــانی چـــــون چـــــگالی تـــــو هـــست

یــــــک ســــــر ســــــوزن ز کیــــــوان بیشتر

نزد یــــــــــــــــاران می زنــــــــــی آلاف لاف

کاقتــــــــــــــــــــدارم هســــــــــــت الان بیشتر

از تمـــــــــــــــــام پادشـــــــــــــــــاهـان عرب

وز آتـــــــــــاتــــــــورک و رضـــــاخان بیشتر

دارد الآن جـــــــــــــــــــــیب شلـــــوار من از

دُرّ و مـــــــــــــروارید عمــــــــــــّان بیــــشتر

هســــــــــــت الان پارک در پارکیــــنگ مــن

از همــــــــــه مـــــــــــزدا و نیـسان بیشـــتر

با خــــــــــــــودت گــــوئی بگیرم گر سه زن

بچه هــــــــــــــــام دارند مامـــــــــــان بیشتر

مـــــی پلکّی  بـــــا  تبهـــــکاران  بـــــــسی

بُر خـــــوری بــــــا مــــی گســـــاران بیشتر

پاتوقـــــــــــــــت یعنی تفـــــــــرّجگاه توست

پایتخــــــــــــــت انگــــــــــــــــــلستان بیشتر

گاهــــــــــــــــــگاهی می روی لوس آنجلس

تا ببیــــــــــــــنی کافــــــــــــــــرستان بیشتر

مشـــــربت ، آئـــــین خــــــود سالاری است

رســـــم  اهـــــل  ازبکســـــــتان  بیشتر!!!   

مزرع حـــــــرص تو شـــــــــــــد سر سبزتر

هر چه دادش کـــــــــــــــــــود شیطان بیشتر

هر چـــــــه پولت بیشــــتر گردد ،  زحـرص

باز خـــــــــــــــواهی کــــــــــــرد دکّان بیشتر

جا اگـــــــــــــــر پیـــــــــــدا نکردی می زنی

دِکّــــــــه در کنـــــــــــج خیـــــــــابان بیشتر

چون گمــــــــــــــــــان داری که با پول زیاد

آدمــــــــیزاد اســـــــــت انســــــــــان بیشتر

هــــــــــر چه گـــــــــــــردد آدم بی پیر، پیر

 حرصـــــــــــــــش آرد رو به غلــیان بیشتر

رفـــــــــــــــت بالا پولـــــــــت از پارو ولی

بخلــــــــــت اســــــت از صد هزاران بیشتر

وقالَ علیه السلام:

البُخلُ جامعٌ لِمَساوی العیوب و هوَ زمامٌ یُقادُ بهِ إلَی کُلِّ سُوءٍ

بخل گرد آورنده ی بدیها و زشتیها و مهاری است که شخص با آن به هر بدی ای کشیده می شود .

نهج البلاغة فیض الاسلام ج/6 ص / 1266 حکمت 370

*******************

و سُئل علیه السّلام عن قول الله عزّ وجل ّ :

فَلَنُحیِینّـَه حَیَاةً طَیِّبَةً فقال : هی القناعة/ از امام

(علی علیه السّلام ) پرسیدند در باره این گفتار

خداوند : فَلَنُحیِینّـَه حَیَاةً طَیِّبَةً فرمود حیات طیّبة

قناعت است

نهج البلاغة فیض الاسلام ج/6 ص / 1188

حکمت 221

***********************

وقالَ علیه السلام:

القناعةُ مالٌ لا یَنفَدُ/ قناعت دارائی ای است که

پایان نمی پذیرد

نهج البلاغة فیض الاسلام ج/6 ص / 1112

حکمت 54

از قـــــناعت غـــــافـــــل استـــی ، می کـند

زنـــــدگانـــــی را گـــــلستـــــان بــــــیشــتر  

می خـــــــــــوری خود را اگــر دیدی کسی

خــــــــورد از تو مــــــــــــرغ بریان بیشتر

می کُنـــــــــی نفــــــــرین که : زهر مار او

هر که خـــــــــــورد از من فسنجان بیـشتر

می پســـــــــــندی بـــــــاب دندان تو هست

شیشـــــــــــلیک ار باشـــــد از ران بیشـتر

معتــــــــــــرف هستیــــــم سلّمنا که نیست

گاو هـــــــــــــــرگز از تو مِبـــــطان بیشتر

« دُکّـــــــــــــــت الارضُ إذا دَکّاً » بخوان

تا بدانـــــــــــــــی قدر ایمـــــــــــان بیشتر

 در ســــــــرت چــــــون هست مالیخولیا

هســــــــت افـــــــــکار تو پنهـــان بیشتر

ادّعــــــــــــــا داری کـــــه ایمان تو هست

 بی شــــــــک از موسی بن عمران بیشتر

گفتــــــــه ای : هســــــتم مسلمان بنده از

بوذر و عمـّــــــــار و ســـــــــلمان بیشتر

جا زنـــــــــــــــی تا خویــشتن را مؤمنی

هســـــــــــــت سوگنــــدت به قرآن بیشتر

در عمــــــــــل بر ســـطر سطر این کتاب

می کِشــــــــی هی خـــــــط بطــلان بیشتر

چـــــون نبـــــاشی مستعـــــدّ اهتـــــــداء

می شـــــوی گمـــــره ز فرقـــــان بیشتر

زنـــــدگانی تـــــو هســـــت اعـــراض از

حکمـــــت و انــــــدرز لقمـــــان بیـــشتر  

أنّ فی المَــــــــکرِ أمَامَــــــک ، نَعــتَرِف

لُنـــــــــــگ انـــــــدازند دیـــــوان بیشتر

ریشـــــه دارد در درونـــــت خوی سگ

کاش بـــــودت شــــرم شیـــــران بیشتر

  امام صادق عليه السلام:

حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ

القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛

حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو

خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و

در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى

بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست

داده است.

(غررالحكم، ج3، ص 330، ح4634)

وقال علیه السلام :

الطّـَمَعُ رِقٌّ مُؤبّدٌ/ طمع بندگی همیشگی است

نهج البلاغة فیض الاسلام ج/6 ص / 1170

حکمت 171

روی آســــــایش نخـــــــواهی دید هیچ

حرص اگــــــــر داری تو بـر نان بیشتر

در میان مــــــــردمان تنهــــــــــا توئـی

از بـــــــــد اوضـــــــــاع نــــالان بیشتر

فکر کـــــــردی تو که بـا مــــال و منال

دردهــــــا یابـنـــــد درمــــــان بیــشتر؟

این خـــــودش دردی اسـت والله غافلی

وَالطـّبـِیبُ مِنـــــهُ غـَفـــــــلان ، بیشتر!  

هر چه پُـــــــرتـــر می کنــی خالی شود

کاسه ی چشــــــــم حریصــــــان بیــشتر

نیســــــــــت تردیــــدی یقینـــاً می چشی

از گداهـــــــــا طعــــــــم حرمــــان بیشتر

ابر تیــــــــره آیـــد از تـــــــرس تگـرگ

از همـــه هســــــــتی هراســـــان بـیـشتر

مطمئنــــــــاَ ســـیل اگـــــــر جــاری شود

خاطــــــــرت گـــــــردد پریـــشان بیــشتر

چـــــــون که داری خانـــه ها ویلائــی و

 باشـــدت چــون  بــاغ و بســـتان بیشتر

پشــــــــت بنــــدش گــر بود نفریــن کس

سیلــــــت خواهــــــد کــَــند بنیان بیــشتر

البِطنَةُ تذهبُ بِالفطنَةِ

تذهـــــــب بالفِطـــنَة البـــــــطــنة بخـــــوان

تـــا بـــدانــی کیســــــت نــــــــادان بیــــشتر

تا بفــــهمی پســت هســـتی ، پسـت ، پست

دون هستــی ، دون ، ز دونـــان بــــیشـــتر  

زان چه می جوئی تـــو در دنـــــیا به شوق

فاصــــــــله گــــــــــیرند رنــــــدان بیــــشتر

« لَــَـــن تَنــَــالُوا البرَّ حـــــَتـّی تـُنفِـــــقـُوا »

دســـــت گیـــــر از مستمـــــندان بــــیشـــتر

گاو هستـــــی و نمــــی فهـــمی که هســـت

از تــــو فهــــــــم و درک صبـــیان بیـــشتر

نـــــه معـــــــــاذ الله صـــبیـــــــــان آدمـــند

از تـــو فهـــــــم و درک خـــوکان بیــــشتر

خر بـــه نافهـــــــمی بوَد ضــــرب المــــثل

از تـــو فهــــــــم و درک ایشـــان بیــــشتر

در وزان عقــــــــل از کَـــــه کِـــهـــتــــری

وزنـــت ار بـــاشـــــــد ز فیـــلان بیـــــشتر

هر چـــه پرتــــــر شــــد درونـــت از طعام

خالـــی ای از نــــــور عـــرفــان بــــیشتر

از مــخ تـــــو می تراود کیــــــد و مـــکـر

وز زبـــانــــت نــــیز هـــــــــــذیان بیـشتر    

تـــو وقـــــبرت هـر چه کنـّندش فـــــراخ

ســـوژه ای از فیـــــل و فنـجان بیــــشتر

تــــو مــــــــگر داری زهمـــــنوعان خود

در دهـــــــانت چــــــند دنــــدان بیـــشتر؟

هر چه برخــــــوردارتـــر کـــــردت خدای

غرقه گشتی تـــــــو بــــه کفـــــران بیشتر

«وقف کفران » هست در« ذکرالحکیم »

بـــــیشتر از « وقـــــــف غفران » بیشتر

تا مـــــــــدارا می کنــــــد بـــــا تـــــو خـدا

می زنــــد سر از تــــــو عصـــــیان بیشتر

هر چـــــــه باشی دورتـــــر از کــــــردگار

آتش افروزی چو « زافــــــــــان » بیشتر

گــــــوئیــــــــا  داری از ابنـــــــاء بشـــــر

نه  فقــــــط  بطنٌ  کــــــه بطـــــنان بیشتر

خــــــورده ای چون کـــــرم وآفت بی گدار

پستــــــه ی خـــندان کـــــرمــــــان بیشتر

زنـــــدگـــــــیّ خویــــــش را لولــــیده ای

در لجــــــن مــــــاننــــــد کـــــرمان بیشتر

وقال علیه السلام :

المالُ مادّةُ الشـّـهواتِ /دارائی مایه و پایه ی

شهوات است

   نهج البلاغة فیض الاسلام ج/6 ص / 1113

حکمت 55

می کشــــــاند شهـــوتـــــت دائم به سوی

مــــــادگان از جنــــــــس فتـــــیان بیـشتر

وقــــــت مـــــــــردن می بری آیا کـــــفن

یک وجــــــب هــــــم از فقـیران بیشتر ؟

اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمودند:

«مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَه كانَت قِيمَتُهُ ما

يَخرُجُ مِنه »  

{غررالحكم ص : 143 ش: 2577}

یک هنــــر داری که چـــــاه مســـــتراح

پُر کــــــنی بــــا زور چـــپّـــــان بیـشــتر

حال آدم می خـــــورد از تـــــو بــــه هم

هر چــه گندت شـــــــد نــــــمایان بیشتر

هر چــه می آید بـــــــرون از بطــــن تو

قیمتـــــت زان نیســـــــت چـنـدان بیشتر

پوز خـــــود بالاتر انــــــدازی تــو هـی

بشنوی چون هر چه « قربان » بیشتر

چون که می دانی شهیـــــدان زنده اند

می مکی خـــــون  شهیـــــدان  بیشتر

می مکی هـــــــر روز خون بی کسان

باز هـــــــم هستی تو عطــشان بیشتر

مثل شهـــــرام جزائـــــیری اگــــــــــر

حبس باشــــــــــی تو به زندان بیشتر

دق نخـــــــــــــواهی کـرد بی تردید از

یوسفی در چـــــــــــــاه کنـــعان بیشتر

بلکـــــــــه باید بگذرد خوش بر تو از

استراحــــــــت در صفـــــــاهان بیشتر

می رســـــــــد آن روز بی تردید هان

باشی از سگها پشیــــــــــــمان بیشتر

جز به چشــم تو نخـــــواهد دود رفت

می کشی گر هـــــرچه قلیــــان بیشتر  

از جهـــــــــــــنم نیســـت امکان فرار

چــــــون که دارد درب و دربان بیشتر

هر چه دست و پا زنی و جیغ و داد

آتشـــــش دارد ف َ و َ ر ا ن بیـشتر  

داد روزی هر چه ایـــزد بهتر است

بنده باشد ســـــر به فــــرمان بیشتر

می تــــــراود شعــر ناب از طبع من

شهـــــدش از قـــــند فــریمان بیشتر