مادر هم آدم است

قلب و عروق دارد و

اعصاب

مفصل و استخوانی که همیشه ی خدا درد می کند

مادر همیشه مهربان نیست

گاهی عصبانی می شود

سرت داد می کشد

چشم غره می رود

به خصوص که چند صباحی

نان آور خانه هم شده باشد

خیاط باشد و زیر دست و پایش

پر از سنجاق ته گرد و سوزن خیاطی

و تو 

بچه ی بازیگوشی که همیشه دوست دارد

با پارچه ها و آینه ها و ژورنال ها

بازی کند

صابون خیاطی اش را بردارد و

روی دیوار خط بکشد

و هی بچرخاند

دسته ی چرخ خیاطی اش را

مادر هم آدم است

از کوره در می ورد

با خط کش دنبالت می کند

و محکم یک جایت را سرخ می کند

و بعد آهسته آهسته

اشک می ریزد و

زیر چشمی نگاهت می کند

و تو که بغض ات فرو نمی نشیند

تا درآغوشش سربه روی سینه اش بگذاری

روی قلبش

تا به حس دوران جنینی ات برگردی

آنجا که نه ماه و نه روز

صدای طپش های قلبش

تنها آهنگ زندگی ات بود

مادر

همیشه مادر است

فرقی نمی کند چند ساله باشی

کجا باشی و چه کاره

او همیشه چشم به راه دارد و

لب به دعا

سالها گذشته است

مادر خسته است

دست هایش می لرزد

زانوهایش درد می کند

و چشم هایش

دیگر هیچ سوزنی را نخ نمی کند

اما هنوز کنارش

آرام ترین جای جهان است

و خدا چه خوب می دانست

که بهشت را کجا پهن کند

زیر پای کسی  که حاضر است

تمام خواسته ها

حتی بهشت را

برای فرزندانش

زیر پا بگذارد