درود
نظر لطف شماست برادر بزرگوارم

درود بر جناب عبداللهی عزیز
ممنون که می خوانید و تنهایمان نمی گذارید!

سلام و ممنون از لطفتان خانم علی بابایی گرامی

درود بر سرکار خانم تختی گرامی و سپاس فراوان از عنایت و دقتتان

با کسب اجازه کامنتتان را عمومی کردم.شاید این بحث برای دیگر دوستان هم قابل استفاده باشد:
بحث روی مصرع «صد کیسه پر ز کارت و تصاویر کرده‌ای» است.اگر مثلا به جای "کارت" "کاشت" بود،"ت" از تقطیع ساقط می شد یا به قول شما هجای اضافی داشت ولی "کارت" بنا به دلایل ذیل این اشکال را ندارد:

ساقط شدن برخی حروف از لغات دخیل،اَعلام خارجی و نیز لغات پرکاربردی که معمولاً برای احترام بر سر اسامی آورده می‌‌شوند مانند:آقا،آمیرزا،کبلایی، و ... باعث شکست وزن نمی‌شوند.ما اختیار داریم در این نوع واژگان، برخی هجاهای بلند آن را در معادلِ زمانیِ هجای کوتاه، تلفظ کنیم.در این زمینه می‌توان صدها بیت از شعر طنز یا جدی معاصر شاهد آورد.از ادیب الممالک و ایرج‌میرزا و دهخدا گرفته تا غلامرضا روحانی و ابوتراب جلی ،تا برسیم به امروزی ها
به این دو مثال از دو ادیب-شاعرِ بزرگ توجه کنید .هردو مثال در یک وزنند(رمل مخبون):
واژۀ«ژاندارمری»: ریش ژاندارمری و ریشۀ خود قمع کنند (ایرج میرزا)

واژگان «هیتلر» و «بالکان»: هیتلر از جمله اروپا بهم آورد حَشَر/راند از اسپانی و ایتالی و بالکان و فرنگ»(ملک‌الشعرا بهار)

و مثالی از ابوالقاسم حالت:
ژیگولو با پز عالی سر پل آمده است...

و باز از ایشان و این بار واژه "مشدی":
این درد تو ای مشدی حسن جان همه دارند
داری تو غم نان و غم نان همه دارند....

از فیض و در مطلع غزلی طنز:
در تبی کز ماست باشد مالت پیدا می شود
از کف سوراخ کفش آسفالت پیدا می شود

مالت و آسفالت(حالا ایشان "ماست" را هم مشمول این قاعده کرده است!)

از زرویی:
بعدِ بازی و ازدحامِ نفوس
منهدم می شود سه تا اتوبوس
واژه اتوبوس



مجددا از شما شاعر گرامی سپاسگزارم
شاد و سربلند باشید