سر می زند بهار پس از هر سفر به تو

دنیا پناه می برد از هر چه شر به تو

رفته ست از فراق تو از هر دلی قرار

مانده ست ای نسیم سحر، چشم در به تو 

تو می رسی که خنده بیاید به روی لب

سر می زنی که ختم شود هر خبر به تو

دور از تعلقاتی و هرگز نمی رسد

خودخواهیِ ریاست و دستانِ زر به تو

بر تختِ با شکوهِ تواضع نشسته ای  

آورده روی این همه دلها اگر به تو

از غنچه گل دمید و به گرمی سلام داد

با شوق بی نهایت و با چشم تر به تو 

آنگاه عشق آمد و با احترام گفت:

مدیونم ای پیامبر از هر نظر به تو!

آری قسم به هر چه که خوبی ست، خاطرم

دارد تعلق از همه جا بیشتر به تو ...

سید حسن مبارز