..مدافعان حرم، بی نشانها هستند !
داعش تا چهل کیلومتری مرز ایران پیشروی کرد !
کربلا تکرار شد این گوی و این میدان، بفرمایید
پیش آمد دستها بر بیعت و پیمان، بفرمایید
شمر، خولی، حرمله، ابن زیاد و لشکرش جمعند
آنطرف، آماده ی یک جشن، پاکوبان، بفرمایید
بارها افسوس می خوردید بر شک سلیمان ها
ای که بر خود داشتید ایمان واطمینان، بفرمایید
گریه می کردید و بر سر می زدید: « ای کاش من بودم »
این شما، این جانیان لشکر شیطان، بفرمایید !
پاسدار خیمه های عشق اگر قسمت نشد باشید
تا نبینند این حرم را شمرها ویران، بفرمایید
جمله ی سربندهاتان است « ما تا آخرش هستیم »
موعد دل کندن است از روی دلبندان، بفرمایید
یا شما، ای لافهای مجلس گرم وطنخواهی
برلب مرزند، با آهنگ ای ایران، بفرمایید !
عاشقی، سرباختن در راه معشوق است، بسم الله
وقت جانبازی است، وقت دادن تاوان، بفرمایید
#
از شما هرگز بخاری برنمی خیزد، خداحافظ
السلام ای کوههای غیرت و ایمان، بفرمایید
بازهم بی ادعا از آخر مجلس به پا خیزید *
باز هم از راههای همت و چمران، بفرمایید !
* : وامی از میلاد عرفانپور « ...از آخر مجلس، شهدا را چیدند »