مـــا در ايــن کلبه در ايـن بــاديــه تنها، به درک
مســـت و مخمور تـــو بــا جـلوه بياسا، به درک
در خيــالات تــــــو عمـــريســت غبـــار آلــودم
پشــت ايــن گــرد نـــي پنهاني ني پيدا، به درک
حکــم پيشـــــانــي مــن گشتـه سيــاه و تــاريک
حـــرف حســـن تــو رسيــده بـــه ثريا، به درک
در خــم ميکـــده در هجــر تـــو سيمين، هيهات
کــــرده ام زلف سيــــــاه تـــو تمنـــا، بــه درک
جنگ اهـــريمـــن و انســــان نــي از حــال بود
عمري اي دوست در ايـن مسئله دعوا، به درک