...............................................................

دوباره می شوم یک قطره ی اشکی
درونِ چشمِ خوش رنگی
و چون پروانه ای بر کشتزاران می کنم پرواز
که آزادی نوایِ دیگری دارد...

دلِ من چون شبی افتاده در راهی بسویِ ناکجا آباد
حضورِ کاروان ها ، آهنین مردم ، سلامِ من
عبورِ یک فروزش را بیان دارند
که اینجا شوقی از ایمان نمایان است
و در یک انتظاری رو به پایان است...

.......................
محمدرضا جعفری
........................