رمضان آمده ای عبد فراری برگرد
تو عزیز دل و محبوب نگاری برگرد
 
حیف باشد که به مرداب خطا گیر کنی
تو نه آنی که کشی خفت و خواری برگرد
 
خانه‌ی دوست صدا می‌زند و می‌گوید
تو توان گذر از عشق نداری! برگرد
 
به خزان دل مده در همهمه‌ی حال گناه
تو سزاوار تماشای بهاری! برگرد
 
گره افتاده به کارت به مناجات قسم
سحری سمت خدا با غم و زاری برگرد
 
زیر لب روضه بخوان زمزمه کن اشک بریز
کربلایی شود و از حس خماری برگرد
 
مثل آن کودک لب تشنه بگو با فریاد
آبِ از مشک عمو جان شده جاری! برگرد
 
مصطفی کارگر