درود و عرض ادب و احترام
با غزل مثنوی خوبی روبرو هستیم هرچند خصوصیت غزل مثنوی را ندارد اما شروع شعر نشانگر این است که شاعر چنین قصدی را داشته است اینکه در یک شعر بلند سه بیت آن تابع ردیف و قافیه مشخص باشد و مابقی شعر تابع اصول مثنوی باشد . را به این دلیل نمی توان در حیطه ی یک کار ترکیبی محکم قرار داد .
غزل مثنوی شعری است مرکب از یک یا دوغزل با ترکیب چند یا چندین بیت مثنوی در ابتدا یا میانه یا پایان شعر
البته در نقد و تحلیل آن گفته اند چون تعداد ابیات غزل محدود به 5 تا 13 بیت می باشد و دست شاعر بسته است که حرفش را در این تعداد ابیات محدود بدرستی بزند می تواند در همان وزن و موسیقی از تعدادی ابیات مثنوی بهره ببرد تا سخنش منعقد شود .
اما در این کار برادرم جناب حسینی قسمت غزل ناقص است حتا به اندازه پائین ترین حجم غزل نیز نمی باشد بنابراین تعداد ابیات غزل نباید کمتر از 5 بیت تا 13 بیت باشد .
در مورد مفهوم شعر نمی توان حرف زد زیرا برداشت های متفاوت نگاه مطلق را از شعر باز می گیرد .
تشبیهات و استعاره ها و دیگر صنایع ادبی نیز بخوبی مورد استفاده قرار گرفته است .
البته چنین اشعاری که مقطعی از جریانهای اجتماعی را به بست می نشیند لازم است شاعر در ابتدا با شروعی ماندگار در چندین بیت مثنوی یا غزل گریز بزند به جریان اصلی که جریان اصلی شعر را مقطعی و خاص نکند . یک حسن تعلیل زیبا می تواند شعر را که از نظر من خیلی هم محکم است به ماندگاری بیشتری برساند .
برای روح شهدای هزاره در عملیات تروریستی کابل آرزوی علو درجات و برای شاعر عزیز این شعر جناب سید سکندر حسینی عزیز آرزوی توفیق می نمایم