کهکشان در کهکشان امشب چراغان می شود

آسمان شعر من آیینه باران می شود

این قلم پرمی زند امشب به سوی صحن تو

کفتر چاهی دل با عشق مهمان می شود

گاه رقص واژه ها شوری به دفتر می دهد

دفتر دل زائر شاه خراسان می شود

داستان این غزل از یک سلام آغاز شد

گر قبول افتد تو را قلبم فروزان می شود

السلام ای ضامن آهو ، رضای مهربان

قحطی عشق است ، آیا که فراوان می شود؟!

تو طبیب دردهایی و منم بیمار تو

این خزان پس کی خداوندا بهاران می شود؟

امشب از شوق غزل سرشار شد تنهایی ام

درد هجرانم خدایا !  وای درمان می شود؟!

      زهرا علی بابایی