مس ها شبیه آینه های طلا شدند
وقتی که با هوای شما آشنا شدند


آهو غزل غزل پر ِتکرار بود وباز
صدها هزار شعر به آن مبتلا شدند


مشهد ،همیشه شاهد اعجاز بوده است
از صحن تا سرا چه گره ها که وا شدند


آنقدر ها خدا که شکستند پیشِ پات
آنقدر ها گدا که بنامت خدا شدند!


گوشه نشینِ هر چه رواقند عاقلان
دیوانه ها که عاشق باب الرضا شدند


یک شهر میزبان جهانی مسافر است
این ها که پشت پنجره فولاد جا شدند...