سلطـان خراسا ن

شـهـریـارا میهمان داری کـَرم کـن بـارده
یک شب این مسكين گدارا بـار در دربـارده
عا شقی دلخسته بـعداز سا لها مهمان ِتوست
فیض د یـداری بـراین شيدا ي بـی مقدارده
بـرجمالت جمله حـیرا ننـد خـِیل ِ وا صلان
بـین مشتا قان مـرا هم  رُخـصَت ِد یـدارده
دردمنـدم سـوی درگـا هِ تـو روی آوَ رده ام
ا ی طبـیب ِمهـر بـان درمان ِایـن بـیمارده
نـاد ِم و غَـرق ِگـنا هـم ای شـه ِ مـُلکِ و ِلا
شـرح  ِعـُذرَم را حضـور ِحضـرت ِ دادار ده
تنگـد ستم ای شه ِمشکل گشا د ستی بـرآر
گنج بگشا بـرگـدا ئی گـوهـری شهـوا رد ه
ای بـه آفا ق ِا ما مَـت کوکـبِ رخشان ِعشق
پـرتـوی بـر جانِ تـاريكـم زفـیضِ یـارد ه
آرزو منـدم مـَرا هـم  ا ز رَ هِ لـطـف وكـَرَم
مـژده ي فـیض زیـارت بـاز در هـر بـار ده
سالـها در وادی ِحیـرت چنین سـرگشته ا م
رستـگـاري را نـشان ِايـن غـريـب ِ زار ده
زا يـرا نـَت را زِلـطف ِخودچو احسان ميكني
جـاي مـارا هـم كـنـار ِســا يـر ِ زو ّار د ه
شا كرم یـارب ز ِلطفت یـا فتم فـیضِ حضو ر
بـردل «ِمسعـود» مهـر ِشـه د ه و  بسیارده