ا : ای عشقِ آتشینِ غزل‌هایِ دلستان
ب : بانیِ عارفانه ترین شعرِ شاعران
پ : پَر زد کبوترِ دلِ شاعر بسمتِ تو
ت : تا خامه‌ای بگیرد از آن شاهِ مهربان
ث : ثاقب شد از ملاحتِ لطفِ بیانِ تو
ج : جانِ کلام و قلب و ضمیرِ سخنوران
چ : چشمِ دلی که روشن از آن ماه می‌شود
ح : حالش بُوَد بِه‌از همه اجرامِ کهکشان
خ : خوانِ بسیطِ عشق و کرامات بی عدد
د : در منطق و مقام تو جمع‌اند بی گمان
ذ : ذوقِ قلم به هرچه نوشتن مُیسّر است
ر : روحی فداک اگرکه تو باشی در این میان
ز : زهدم اگرچه دستِ قلم را گرفته است
ژ : ژاژم به پیشِ منظرِ آن خسرو جوان
س : سِرُاللَّهیّ و معدنِ اسرارِ اَکملی
ش : شمسی که بی افولی و پیوسته جاودان
ص : صبحی که شاعرانه به شب حمله می‌بری
ض : ضربِ زمان عشقی و خورشیدِ بیکران
ط : طبعی که منحصر به کمالاتِ مطلقی
ظ : ظالم گداز و ظلم ستیز و امیرِ جان
ع : عالم به علم و عامل بر امرِ مصطفیٰ
غ : غرقِ خدا و نورِ علیٰ نور و جانفشان
ف : فارغ ز خویش و منصبِ دنیایِ بی بها
ق : قاریِ حقّ و قائدِ محبوبِ خوش زبان
ک : کافی به کُلّ و جامعِ حُسن و عنایتی
گ : گنجِ گران و شارع ربّانیِ جهان
ل : لاٰممکن از فروغِ وجودت فرارِ دل
م : مولایِ عرش و فرش و شهیدان و خاندان
ن : نازم نمازِ ظهر تورا ای قتیلِ عشق
و : وَلله شنیده شرمِ عطش از دلت اذان
ه : هفتاد و دو غزل شده احلیٰ مِن العسل
ی : یک دیده است اشک و دگر دیده خونچکان
سیدمحمدرضالاهیجی