تقدیم به پدرم که 16 محرم از میان ما رفت و دل ما که درسوگ سرور و سالار  شهیدان بود به سوگ پدر نیز نشست .
تن بیمار و رنجور پدرم در خاک آرمید و آرام گرفت و دل ما در فقدانش پرپر شد.

پدر ای آیه تنهایی من

سوختم در غم تو .....

ای همه شیدایی من

اشک در هجر تو جامه می درد

ناله در سوگ تو جوش می زند

سینه سنگ از اندوه تو غم بار شده

دیده ما همه در هجر تو تب دار شده

پدرم رفتی و اندوه تو بر ماه نشست

گل میخک زغمت از کمرش زود شکست

تو هم آواز شدی با نفس چلچله ها

بی تو اندوه نشست بر قمر و آینه ها

پدرم جامه سیه پوش شده ماه خدا 

هم عزادار توییم هم به عزای مولا

تو در این ماه پُر از غم ز بَر ما رفتی 

این عجب بین زکجا تا به کجا ها رفتی

پدرم نیک به این جمله توجه بنما

دست توخوب گرفته است خدای اعلا


پدرم جامه دریدیم و فغان کش بودیم

غافل از لطف حسین وکرمش ،مردودیم!

پدرم آخر سر نیک ز دنیا رفتی

همه از لطف خدا بود که بالا رفتی

پدرم....

در ماه مولا تو به مولا رسیده ای

از فرش تا به عرش چه خوش پر کشیده ای

1- ماه مولا = محرم

                                                                                                                  (نیلوفر)