پنجره بوی تازه ای دارد
بنظر میرسد بهار آمد

خویش را خیش میزنم شاید
بشود با زمان کنار آمد

چشم هایم به شخم معتادند
زیر و رو میکنم نگاهم را

بذر گل های مثبت عشقم
اول کارمان به کار آمد

دست در دست گرم همسایه
چشمهامان به هم گره خورده ست

روی لبهای مان چه طعم گَسی
دم افطار از انار آمد

خیش را در زمین اندیشه
شهر اردیبهشت مهمان کن

بذر کن سوسن صداقت را ،
سوت پایانِ افتخار آمد !

یک شب از این بهار زیبا را
روی لبها درود می کارم

تو خدا را چه دیده ای شاید
سحر این بذر ما به بار آمد

مستِ باران لیله القدریم
آسمان درزمین دو زانو زد

بوسه ها باسلام ولب خوانی ،
لحظه ی نابِ انفجار آمد

ماه تو سرزمین خوبی هاست
خواندن درس های تو عشق است

می نویسم به دفتر روحم
مشق عشق تو خوشگوار آمد

خودِ تو عاشقی یقین دارم ،
عشق تو بی نهایتِ عشق است

عاشقم اندکی شبیه خودت
عاشقی ارثی از نگار آمد

عشق مانند سوره قدرست
هرچه تکرار میکنی بدرست

غزل دلبرانه ی امشب
عاشقانه به دست یار آمد

عاشقانه سپاس میگویم ،
خوب امشب تو را بغل کردم

ایستادم کنار پنجره ات
تا درآغوش من قرار آمد

پادشاه کبیرشبهایم ،
خواب دیدم پریش شیطان را

دست وپابسته درغُل وزنجیر
دستِ خالی شب ازشکار آمد

شَجر ربَّنای مان گل کرد
چشمه ها روی گونه می رقصند

آسمان در قنوت ما جاری ست
بهترین فصل روزگار آمد

#علی_ اکبر_ مقدم
۲۸ اردیبهشت ۹۷ فریمان .مشهد مقدس