اتوبوس

متاثر از حادثه دلخراش دانشگاه


پیــــــر و فرسـوده و لایعقل و نالان اتوبوس

لولی و منحـرف و گیـــج و پریشان اتوبوس
 

چون ســـپردند به تدبیــــر و اُمیدش دل را
برد با وعده خودصد دل وصد جان اتوبوس

 
برســــرش آیِنــــه قـــــرآن بگرفتند ز شوق
رد شـــد از روی همان آینـه قــرآن اتوبوس

 
ســر ســـپـردند به تقــدیر رقم خورده اشان
سـوی تقــدیر به سر رفت شــتابان اتوبوس

 
بی تــوقـف بـه دل جـــــادّه می راند عبــث
می شـــــتابیــــد  تـه درّه ایـــــمان اتـوبوس
 

می تپیــــــد از نَفَـــس آخر جان باختـــــگان
خون ناموس وطن داشت به شریان اتوبوس
 
هِله ! بـر دل زنـد ایـن داغِ عزیـزان تا چند

چنـد بر دوش کشـد پیکـر بی جـان اتوبوس
 
کرد صـد ولــوله برپای به هر کوی و گذر
جان به در برد زِ هر مهلکه آسان اتوبوس
 

شده مصــــداق ولنـــــــگاری آفـت زدگان
ســند مســــتی و بـد نامی دیــوان اتوبوس
 
هسـت خود ســـنبل بی عاری دولتـمردان
دست آلــــوده نــالایــــق شیطان اتوبوس

شده مختار به آتش ، پس ازاین معرکه ها
می زند کوسِ" انالحق ُّ مسلمان " اتوبوس
 
می شود خود ســبب حادثه ها ، حادثه ها
هم به پاییــز و بهاران و زمستان اتوبوس
 
گزد انگشــت به دندان و به هر حادثه ای
ســر کُند مرثیــه ها از غم جانان اتوبوس
 
کرده ایم از نوک قـــله به ته دره ســقــوط
چشمها بسته ، ولی گوش به فرمان اتوبوس
 
ناگــــزیر است که فرمان ببــرد ، گر نبرد
می شـود دستخـوش تهمت و بهتان اتوبوس
 
دوره ســــختی و اوقــات گران جـــانی ها
نرخ جان کم شده ، ناقابل و ارزان اتوبوس
 
پشتــــش انگار نوشتـنــد :  بشوییــــــد مرا
بس که آلوده شد از حســرت باران اتوبوس
 
راه ، پر پیچ و خم و دوره بی تابی هاست
می رســد باز ســـراسیمه به پایان اتوبوس
 
می کشـــانند به هر جا که بخواهنـــدَش باز
این وسط هست فقط معرکه گردان اتوبوس
 
بوی خاکســـتری از سـوختـــنش می آیــد
عاقبت در شــــرر شعـله عصیان اتوبوس

ســرنشـــین ما و مســـافر هم ماییـــم مگر
شاید این بغض فرو خورده پنهان اتوبوس
 

مریم محبوب - دیماه 1397