اولین بارقه ی نور
چون که بیگانه ی با مردن در خواب شدی
درشب قحطی یک قطره توسیلاب شدی
اتش تفرقه میرفت  که  بنیان  بکند
سوختی تاکه نسازی وبران اب شدی
باغ در حمله ی پائیز نفس  کم اورد
شعله در جان توافتاد که  بی تاب  شدی
مثل خورشید  نشد گر که بیفشانی نور
عمق یک فاجعه را دیدی و مهتاب شدی
چون نسیمی که شود پیشروی طوفانها
اولین دایره بر وسعت گرداب شدی
بر کویری که فقط سیلی طوفان می خورد
بذر افشاندی و بر هرم عطش اب شدی
گرچه یک قطره ولی موج درونت جاشد
در حریم حرم حضرت دل  ناب شدی
بعد مست از غزل عاشق و معشوقی ها
تیر بوسیدت و در لحظه شرفیاب شدی
یکی از انهمه سرباز حسین ابن علی
ریشه ی پچ پچه را کندی و  نواب شدی.