دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

دل من کوه و تو هم تیشه ی فرهاد شدی

مثل یک شعله که در جان من افتاد شدی
بعد از آن من شدم آتش، و تو هم باد شدی

هی وزیدی و من از ساز تو میرقصیدم
خاطرم هست که از سوختنم شادشدی

هیمه ی هستی من رو به خرابی می رفت
تو ز ویرانی من بیشتر آباد شدی

تل خاکستری از قلب من اکنون برجاست
از تو هم زخم کنایه: که چه بر باد شدی!؟

نقش ما در پس این حادثه ها شد برعکس
من شدم صید و تو در قالب صیاد شدی

مثل یک باد وزیدی و گذشتی ازمن
رفتی انگار که از دام من آزاد شدی

آخرین پرده ی این قصه ولی شیرین بود
دل من کوه و تو هم تیشه ی فرهاد شدی

---

---

   تاریخ ارسال  :   1397/12/22 در ساعت : 20:22:35   |  تعداد مشاهده این شعر :  370

---

---