دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

نوروز و عید میلاد امیر المومنین علیه السلام

خزان که چند صباحی گرفت رشته کار به گرد جور و جفا گشت چرخ کج رفتار طراوت و طرب از بوستان به یغما برد درفش ظلم، علم کرد و زاغ میدان دار رسید نوبت اسفند و خواست گنبد سبز نگین پادشهی بسپرد به دست بهار نشانه های حیات آشکار شد در باغ نهال صبر و شکیباییش نشست به بار نسیم صبح به بستان دمید و جان بخشید دوباره دیده نرگس ز خواب شد بیدار بگو شَرافت این روزگار خرم چیست بجز شباهت نقش جهان و وصف نگار روایتی که ز محبوب میکند هر گل حکایتی که ز دلدار میکند گلزار کدام آیت حق میرسد که در قدمش به پای خاسته نوروز، سبز و غنچه نثار کسی که نرگس چشمش چو باز بگشاید شود بهار دل انگیز جمله هیچ انگار ببین چگونه جهان گشته غرق جوش و خروش به شوق آنکه نمایان کند خدا رخسار مگر طلوع کند آفتاب هستی بخش ز نقطه ای که بگِردش بگَردد این پرگار درید جلوه پروردگار پرده غیب شکافت نور خداوند کعبه را دیوار بیان نمود دگربار قبله را معنی که معتقد کند اقبال و مستبد ادبار مگو که پیکر پاکی دوباره کرده ظهور که جان عالم هستی شد آشکار اینبار قدم به عرصه گیتی نهاد میر عرب وصی احمد مختار حیدر کرار جهان حکمت و ابر سخا و کان کرم سپهر حشمت و دریای فضل و کوه وقار علیست(ع) حامی اسلام و مبدأ ایمان علیست(ع) قدرت یزدان و صولت دادار هم اوست اسم خداوند و وصف اعلایش نگیرد آینه ی حق نمای او زنگار فضیلتش نه همین خیبر است و بدر و حنین اگر چه بر صف دشمن زد از یمین و یَسار سخاوتش نه فقط دستگیر مسکین است اگر چه گندم و نان داد و درهم و دینار هر آنچه هست همه ریزه خوار خوان علی است بگردد این فلک و التفات اوست مدار وجود ما همه ظل وجود او باشد ز جود او همه هستی گرفته رنگ قرار اگر صدای جهان بشنوی ثَنای علی است صبا مدیحه سرا و هزار شکر گزار خدا چو بغض و محبت اصول دین فرمود به دین حق نپسندید غیر از او معیار ولای اوست بهشت و جهنم از کینش عداوتش همه عصیان و مهرش استغفار چنین شد از کرمش کار دوستان آسان وز آتش غضبش امر دشمنان دشوار هوای درک مقامش مکن که مرغ شعور بدین طمع ننشیند به شاخه ی پندار به رسم عاریه چشمی مگر دهد کس را که خود ز دیده دیگر کند ز خود دیدار چو تاب دیدن خورشید نیست چشمی را زلال طلعت حسنش کشیده در انوار به دست شیعه سپردست دوستان از لطف هر آنچه خواهد از این راه می کند اظهار علیست باب خداوند و شیعه باب علیست درِ دعای عبید و اجابت دادار بیا که درّ محبت فقط در این دریاست اگر تقرب پروردگار جویی زار بیا و دست به دامان این بزرگان شو خودی رها کن و گردن به خدمتی بگذار چه گوید آنکه خود از غفلت و سیه رویی دو خوشه بهره ندارد ز خرمن اسرار زَمانه بار الها شدید گشته و تلخ جهان ز شورش ظلم و ستم گرفته غبار ظهور حضرت قائم(ع) کنون مقدر کن دوای درد نمای و علاج حال فگار کم است، آن که در این روزگار دیده ی او در انتظار رخش هر شب است روز شمار در این طریق خدایا، دلیل قافله را قرین عزت و شوکت نمای، لیل و نهار سلامت و دل خوش ده اگر اثر دارد یک از هزار دعای حقیر بی مقدار

---

---

   تاریخ ارسال  :   1398/1/23 در ساعت : 0:53:35   |  تعداد مشاهده این شعر :  176

---

---