دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

تحول ، تفنن ، یا .... شما بگویید

توضیح : سروده ی زیر حاصل بحث با برخی دوستانِ نوگراست که معتقدند دوره ی غزل به آخر رسیده و جای دگرگونی و نو آوری ندارد ، بر خلاف غزلهای معمول که قافیه ای واحد دارند ، در این غزل بیتهای فرد یک قافیه دارند و بیتهای زوج قافیه ای مجزا ، البته نه غزل مثنوی ست چرا که غزل مثنوی تعریف خاص خودش را دارد و نه ادغامِ دو غزلِ مجزا که در هم تنیده باشد که در این صورت ارتباط عمودی و افقیِ ابیات مخدوش می شود ، منتظرِ نقد و نگاهِ عالمانه ی شما بر این اثر هستم 🌷●▬▬๑۩۩๑آصف مشیری๑۩۩๑▬▬●: ۶۳ _ دلم دوباره گرفته ست از فریبِ زمان/ آهای مردمِ دنیا ! رسیده ام به امان !/ مرا فلک ،فلکِ سرنگون ، به رسمِ ستیز/ برای آن که بمانم ، شکسته پای گریز !/ هنوز چلچله ی عمرِ من نخوانده نوا !/ نرفته سوی بهاری ، نشسته ام به خزان !/ هنوز لب به شکرخنده وانکرده دلم !/ شده ست سینه ی من از غبارِ غم لبریز !/ بجز دریغ ندارم ! چرا فرشته ی مرگ / نمی کشد به همه هستی ام خطِ بطلان ؟/ امیرِ دهر ، چرا از عناد با دلِ من/ بقدرِ ثانیه ای هم نمی کند پرهیز ؟/ رسید فصلِ جدایی ، فراق شعله کشید/ شدم ز گرمیِ داغت شبیهِ آبادان !/ گذشت از منِ بیدل ، دلِ هوسران ات/ و کرد حالِ دلم را ، مشابه تبریز !/ دریغ کرده ای از من نسیمِ مِهرت را/ و کوچ کرده ، کشیدی مرا به دل طوفان !/ گلایه ها اگر چه دلمِ کرد و گوشِ تو نشنید/ ندارم از تو شکایت ، مگر به رستاخیز !// # آصف_مشیری

---

---

   تاریخ ارسال  :   1398/3/9 در ساعت : 15:30:33   |  تعداد مشاهده این شعر :  337

---

---