عشق هم دوا نمی کند مرا

شور دیگری به پا کن ای غزل

نه خطا نموده ام به دل نگیر!

آن غریبه را صدا کن ای غزل

===============

می خواست که تنها برود پیش خدا

آرام تر از ما برود پیش خدا

عریانی شاعرانه ها را پوشید

می خواست که حوا برود پیش خدا

================

می گفت که بازیچه شده راست نمی گفت

احوال مرا دید ُچه می خواست نمی گفت

خندید که دنیای منی ُبود و نبودم

او دوست ترم داشت و روراست نمی گفت

=================

رو راست بگویم دلم امشب هوسی داشت

با یاد تو و اشک تو حال  ملسی داشت

یک بار نه صد بار نگاه تو مرا کشت

ای کاش که قانون غزل دادرسی داشت

==================

دل گیر می شوی زمن و سیر می شوی

نازم ترا که گاه تو هم گیر می شوی

رخصت بده که سیر بمیرم برای تو

تنها در این مسیر بمیرم برای تو

==================

دل به دل راه دارد اگر

پس چرا دل نمی سپاری تو

مانده ای پشت ابر ها ای دوست

خبر از حال ما نداری تو

=======