باسلام خدمت همراهان همیشگی

هرکه ازشهرت من گفت بگوئید که می        باده ولعل لب وساقی میخانه ونی

ماگدائیم به سلطان وفلان رو نزنیم             گنج وافربدهد یا ندهد حاتم طی

چه تفاوت کندم ظرف طلاکوب ومسی       دیده ام عاقبت کار شهان خسرو وکی

این گدایی که ستم کرده به شاه دو جهان     نبود شهره وهرگز نشود حاکم ری

دیدن روی تو در ماه زهرماه نکوست       بهمن وتیر وزمرداد وزآبان وزدی

صنمی خواست مرا تا که سحرنازکند       گفتمش ناز مکن نازکنی تاکه به کی

گفته بودم که بیا حجله بیارای صنم         به همان صورت مستانه بیاراست که دی

شوق بوسیدن لب داده مرا شوروشعف    شده ام ازدل وجان عاشق ودیوانه ی وی

                       فکرعقبی بکن ای مانده دراین منزل خاک   

                     خانه ی عمرتوصهبا که خراب است زپی

سعیدزاده بیدگلی(صهبا)