خوشا به حال اربعین، به کربلا رسیده ها
پیاده در هوای گنبد طلا دویده ها

خوشا به اربعین پیاده رفتن و رسیدن_
به کربلا و دست با ادب به سینه، دیدن_

تمام آنچه آرزوی سالهای قبل بود
رسیدن به پاسخ سوال های قبل بود

ازین دل شکسته شعر می چکد به عشق او
پیاده عازمند باز خوب و بد به عشق او

تمام روز را به پخش زنده چشم دوختم
ز حسرت نرفتن به کربلاش سوختم

نشد که مثل دوستان خود مسافرش شوم
و آه فرصتی نشد که باز زائرش شوم

به روی طول موج ها دلم سوار می شود
که چشم، ابرگون و گریه، سیل وار می شود

ازین دل شکسته شعر می چکد به عشق تو
پیاده عازمند باز خوب و بد به عشق تو

و در خیال خویش هزار و چارصد عمود را
نرفته باز می رسم به ابتدای کربلا

سلام کربلا! پیاده آمدم به دیدنت
و مثل پارسال ساده آمدم به دیدنت

سلامی از تمام بازماندگان اربعین
ز رهبرم امام بازماندگان اربعین_

به تو که آرزوی شیعیان کربلای توست
به تو که هرچه داشت و نداشتم فدای توست

چو چشم باز می کنم میان خانه ام هنوز
به کربلا نرفته پاسبان خانه ام هنوز

و اشک حسرت است و چشم های ناامید من
برای بازماندگان شعر ناسپید من

برای کربلا اگرچه شعرها سروده ام
و با کمال افتخار نوکر تو بوده ام

همیشه خواستم بیایم اربعین به سوی تو
پیاده از بر امیر مومنین به سوی تو

خدا کند دوباره اربعین زیارتت کنم
دوباره روزی ام شود حسین زیارتت کنم

ازین دل شکسته شعر می چکد به عشق تو
پیاده عازمند باز خوب و بد به عشق تو