آسمان ِ واژگون را ، ماه میخواهم چکار؟
با زبان لال گونم   ، چاه میخواهم چکار؟

لنگ لنگان عمر طی شد در مسیری سنگلاخ
پای چون لنگ است،اسب و راه میخواهم چکار؟

شیر را هم مور خواهد خورد  روزی عاقبت
روزگاری اینچنین را  ، جاه میخواهم چکار؟

تاج را بر سر نهادن سر نهادن روی تاج
کیش و ماتی اینچنین را ، شاه می خواهم چکار؟

خنده ها  اندوهگین تر چون گلو را می دَرَد
گریه ی خشکیده ی جانکاه میخواهم چکار؟

چون مترسک وار می رقصم به دست بادها
 از کویر ِ دشت ِ  سینه ، آه میخواهم چکار ؟
اکرم بهرامچی

کلمات کلیدی این مطلب :  ماه ، شاه ، کیش و مات ، اکرم بهرامچی ،

موضوعات :  اجتماعی ،

کسانی که این شعر را می پسندند :

متن نظر را وارد کنید
   

متن نظر را وارد کنید

متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.